Wat een dag! Eerst maar even een overzicht van de dag maken, dan gaan we vervolgens de diepte wel in.
- Dé nationale feestdag van de Fransen.
- Henk gaat juist vandaag z’n grote sprong maken, over de A7 naar het zuiden (470 km).
- M’n broer Cas is jarig.
- Dylan Groenewegen wint z’n tweede etappe in De Tour 🥇🥇
- België wint van Engeland op het WK-voetbal en wordt derde. 🥉
- Mijn gereserveerde natuurcamping is onvindbaar….
Ad 1
https://nos.nl/video/2241461-foutjes-bij-viering-14-juli-in-frankrijk.html
Haha, dat hadden ze mij beter kunnen laten doen. Ik was beschikbaar 😂.
Ad 2
Mijn reis verloopt voorspoedig tot 80 km boven Montelimar. Vanaf dat moment is er file op file. Ik had me echt voorgenomen om niet te doen wat in Nederland wel mag: met de motor tussen de file door rijden. Na een kwartier wachten met een dampende motor, 32 graden in de brandende zon en geen airco gooi ik de handdoek in de ring. De airco sprong meteen aan 😅. Dat scheelt me zeker een uur reistijd. De afslag Nyon voelt als een bevrijding na vijf uur autoroute! En wat een prachtig landschap duik je dan in…
Een bijzondere ervaring. De prikkeling van je neuspapillen heeft een hoog toiletgehalte als je zo door de boerendorpen toert met afwisselend mesthopen en lavendelvelden 😉.
Ad 3
“Le CAStorze Juillet”. Gefeliciteerd! Zonder jou zou ik dit nooit allemaal hebben kunnen delen en 1956 is een goed wijnjaar…..
Ad 4
Als Dylan z’n boomstammen zo blijven malen, win ik de Tourploeg!
Ad 5
Geen Fransman die hier in is geïnteresseerd. Alle Fransen zitten morgen voor de buis: Frankrijk tegen Kroatië, de finale van het WK. Ik had bij nader inzien beter vandaag de grote sprong naar het zuiden kunnen maken 😬.
Ad 6
Overwoekerd….? Teruggenomen door de natuur….? Dat is nog eens een natuurcamping! Eigenlijk is dit het mooiste dat me vandaag overkomen is. Om acht uur PM vind ik een camping municipal in Saint-Maurice-sur-Eygues. Dat dorpje is zo petite dat de camping er net inpast. Om half tien PM ben ik volledig geïnstalleerd. En om half acht AM komt al het goede weer van boven.
Heel erg knap en trefzeker hoe zo’n Europese plaatselijke onweersbui dit gehucht heeft weten te vinden 😖.
Morgen maak ik nieuwe plannen: “Where ever the wind blows…”
Al 14 dagen onderweg. Maar goed dat je Padje en Schillebil hebt meegenomen. Want ja bij zware momenten moet toch iemand je kunnen toespreken.
Nog gefeliciteerd met onze broer Cas.
Wijzelf zaten de 14e juli in een Kroatisch restaurant naast een Frans gezin. Naast de felicitaties heb ik ze de Marseillaise laten zingen en sterkte toegewenst voor zondag. Want ja om nu in rouge-blanc-bleu kleuren rond te lopen is hier erg gevaarlijk. Iets geblokt rood-wit zou beter zijn, maar dit voorstel ging hun toch ook te ver.
Wijzelf zitten vanavond op een clif (op de camping) en overzien daar kilometers ver. Als ze winnen zal het wel vuurwek te horen en te zien zijn.
En jij… al gesminkt voor vanavond?