De eerste balansdag is alweer een tijdje geleden. “Het komt op als poep”, zei mijn moeder vroeger altijd. Daarmee bedoelde ze te zeggen dat ze iets “kwijt” moest. Eigenlijk een raar woord…..”kwijt”. Het positief tegenovergestelde is “gevonden”. Ik stel voor om van “kwijt” ook een zelfstandig naamwoord van te maken. “Gevonden” heeft ook een zelfstandig naamwoord: een vondst. Vanaf nu kun je dus een kwijt, of meerdere kwijten hebben. Bijvoorbeeld iets dat je verliest. Die kunnen dan gevonden worden en dat is dan een vondst. Begrijp je?
Wel nu, dít moet ik nu even kwijt en dan kijk ik aan het einde van deze blog of ik iets vind.
Ik heb twee “Top vijf”-rijtjes gemaakt. Allereerst de top vijf “Dingen die ik kwijt ben geraakt op mijn reis”, mijn vijf kwijten:
1. iPhone
2. helmspeakertje
3. kolletje
4. tarp
5. stress
Ten tweede de top vijf “Dingen die ik gevonden heb op mijn reis”, mijn vijf vondsten:
1. iPhone
2. spijkerjasje met portemonnee en sleutelbos
3. zelfredzaamheid
4. creativiteit
5. routine
Een korte toelichting is wel op zijn plaats . Laat ik beginnen met het eerste rijtje.
Ad 1.
Wat betreft de iPhone kan ik kort zijn: zie mijn Blog van 1 augustus vanaf de “schokkende beelden”.
Ad 2.
Bij aankomst op de camping in Etréaupont merkte ik dat het geluid in mijn helm nog maar van één kant kwam: van links. Het rechter speakertje was bij het inchecken op de camping (helm op, helm af) losgeraakt en uit m’n helm getuimeld. Ter verduidelijking: mijn GPS vertelt mij draadloos én in stereo waar ik naar toe moet. Een onmisbare tool voor onderweg. Maar dan wel gedeeld door twee, want ik ben links niet doof. Ik heb de tijd van de inspectie- en onderhoudsprocudure verdubbeld.
Ad 3 en 4
Mijn kolletje….., voor als het fris wordt op de motor. Ik heb ‘m trouw iedere rit om gehad. Zelfs vooral wanneer het eigenlijk te heet was. Het is een kado van Judith. Ze heeft intussen een nieuwe kwijt besteld. De overdracht is in Sardinië.
Mijn tarp….., mijn makker en medestrijder tegen zon, wind, regen en hagel.
Niet goed op mijn motor gebonden en weggewaaid. De dichtstbijzijnde Decathlon in Ansó is drie uur rijden. Ansó is mooi, maar ook ver weg 😬. Dus wordt er een beroep gedaan op mijn creativiteit. Daar kom ik hieronder nog op terug. Judith heeft een nieuwe kwijt besteld. De overdracht is in Sardinië.
Ad 5.
Ik heb nog nooit zo’n lange periode meegemaakt waarin niets hoeft. De afstand naar alles in Nederland is groot. Als de meest basale dingen hier geregeld zijn, zoals eten, drinken en onderdak, dan is de dag aan mij. En dit lukt steeds beter 💪. Niets moet, of zoals de Spanjaard het zegt: “Mañana…, mañana”. Na anderhalve maand nadert wel de uiterste houdbaarheid van deze kwijt…. Maar nu geniet ik er nog van 🙂. Wat fijn om zo af en toe een tijd lang iets kwijt te zijn!
Nu naar het tweede rijtje.
Ad 1
De iPhone…., spannend, een adrenaline kick, lost and found! Per saldo is het winst, achteraf 😬……. Mede door de leuke reacties van jullie! Of zoals Johan C. ooit zei: “Elk nadeel heb zijn eigen voordeel” of zoals Henk vd B zegt: “Elke kwijt heeft z’n eigen vondst”.
Ad 2.
Bij aankomst in mijn hotel in Miranda de Ebro hing er in de kast van mijn kamer een jasje met inhoud, inclusief creditcard, bankpassen en autosleutels. Om die inhoud gaat het mij. Het zijn juist die twee zaken die mij iedere dag zweetdruppels bezorgen 😓.
“Neem ik ze mee, of laat ik ze achter…”
“Heb ik ze nog bij me…”
“Heb ik ze goed opgeborgen….”
Pfff…., ik had zo te doen met “señor X”. De hele jas met inhoud heb ik, nog op het knaapje hangend, afgegeven bij de receptie. Vervolgens niets meer van gehoord. De meeste goede werken worden gedaan in stilte.
Ad 3, 4 en 5
Zelfredzaamheid, creativiteit en routine. Die drie samen, in die volgorde, vormen een cirkel. Daardoor krijg ik een beter beeld van wat belangrijk voor mij is. Ik heb er al eerder over geschreven in mijn blog van 6 juli: “Een leven lang leren“. Het is net of ik op mijn reis de bodem ontdek van wat ik nog kan en wil; maar wel nadrukkelijk in die volgorde. Soms ervaar ik dat als nieuw, soms ervaar ik het als herontdekt. In het laatste geval was het een kwijt en is het een vondst.
====================
Hier trek ik even een streep.
Dat brengt mij halverwege mijn reis weer op op een vervolg van de leermomenten. Sommige zijn nog “halffabrikaat”, hoor. Maar dat mag ook, halverwege…..
1. Actie is reactie: alle vervelende gebeurtenissen leveren weer wat positiefs op. Neem je dat van te voren mee in je besluit om iets te doen of te laten? Je gaat het er niet om doén, maar neemt de positieve reacties achteraf wel in ontvangst! (M’n iPhone verhaal)
2. Kan ik zonder……? Bij iedere “kwijt” wordt je tot die vraag gedwongen. Ik merk nu dat zonder een tarp de kwaliteit van leven minder is. Hoe creatief ik ook ben….
Hoe ver ga je om de oude situatie te herstellen? Twee keer drie uur rijden op één dag? Of is er ergens een “genoeg”?
3. Routine biedt structuur en dat voelt lekker. Je doet de dingen “op je ruggengraat”. Dat spaart energie die je goed genoeg voor andere zaken kan gebruiken. Zeker op onze leeftijd, 60 plussers 😬!
4. Creativiteit (mijn aardbeiendrank naast de cordon-blue en het verhaal van de zoute haring) wordt niet geprikkeld als ik in de sleur van routine zit. Hoe creëer ik de noodzakelijke voorwaarden voor creativiteit zonder dat ik ieder jaar drie maanden alleen op pad ga 🤔. Judith heeft me die vraag al gesteld 🙂.
PS
Oh, het verhaal van de zoute haring heb ik nog niet verteld 🤣. Er zit ook zo veel in m’n hoofd, dat ik niet meer weet wat er al verteld is. Nou, ik laat ‘m nog even boven m’n blog hangen als cliffhanger 😛.