Een Verborgen Veldruiming/A Hidden Fieldclearence (Scroll voor the English version)

Het principe van “Veldruiming” in het schaken heeft iets “stiekums”… Als de tegenstander een zet doet, kijk je vooral naar wat het verplaatste stuk in kwestie aan nieuwe dreigingen toevoegt. Daarmee leidt het op een heel natuurlijke wijze de aandacht af van alles dat het stuk achterlaat…: een leeg veld. En dat wordt niet altijd gesignaleerd.

Zwart is aan zet

De volgende partij tussen Pieter Buzing en Michiel van Woerden is een mooi voorbeeld. In de match Schaakmat 1 – DSC 1 werd met wit aan het eerste bord het enige punt gescoord voor DSC. Maar dat ging niet zonder slag of stoot. Zwart kwam goed uit de opening en had het fraai af kunnen maken als hij zijn sterke 14de zet meer naar waarde had geschat. Deze zet oogt agressief en is het ook….,  maar heeft bovendien een Verborgen Stille Kwaliteit. Helaas voor Michiel word dat niet opgemerkt. In het vervolg gaat het van kwaad tot erger voor zwart. En na een aantal zwakke zetten van zijn tegenstander neemt Pieter het initiatief in het eindspel over en wint. De analyse is van Pieter, met een “Stille” aanvulling van ondergetekende.

Een Stille Veldruiming

===============================================================

The principle of “Field Clearance” in chess has something “sneaky” about it … When the opponent makes a move, you look mainly at what the piece in question adds in terms of new threats. In doing so, it very naturally diverts attention from everything the piece leaves behind …: an empty field. And that is not always spotted!

Zwart is aan zet

The following game between Pieter Buzing and Michiel van Woerden is a good example. In the match Schaakmat 1 – DSC 1, the only point scored for DSC was at the first board. But that did not go without a fight. Black came out of the opening very well and could have finished it off nicely if he had appreciated his strong 14th move more than the threat it posed. This move looks aggressive and it is…., but it also has a Hidden Silent Quality. Unfortunately for Michiel, it went unnoticed. In the sequel, things went from bad to worse for Black. And after several weak moves by his opponent, Pieter took over the initiative in the endgame and wins. The analysis is by Pieter, with a “Silent” addition by yours truly.

A Silent Field Clearance