Het is 26 april 1336. De Italiaanse schrijver en dichter Francesco Petrarca beklimt te voet de Mont Ventoux. Hij is niet de eerste die dat doet. Hij is wel de eerste die niet naar boven gaat om hout te hakken, bessen te verzamelen of om te kijken of er een veilige burcht gebouwd kan worden… Nee, hij gaat louter en alleen voor het uitzicht en de spirituele beleving hiervan. Hij legt zijn beleving ook vast op papier en daarmee mag hij de eerste toerist genoemd worden.
Klik op onderstaande link
http://www.henkvandenbos.nl/wp-content/uploads/2018/07/img_1856.trim_.movWat zou Petrarca denken als hij anno 2018 vanuit Bedoin langs de D974 zou wandelen, omhoog naar de top. Zou hij op de top dezelfde beleving hebben als 682 jaar geleden? Wat zou hij op schrift gezet hebben?
Dit denk ik als ik met 75 PK onder mij een eenzame wandelaar voorbij ronk. Míjn beleving op het hoogste punt was ademloos. Wat een landschap: buitenaards!
Klik op onderstaande link
http://www.henkvandenbos.nl/wp-content/uploads/2018/07/img_1885.trim_.movMaar ook: wat een massatoerisme….
Het beleven dat Petrarca toen verwoordde, zal vast en zeker veel intenser zijn geweest dan mijn beleven. Dan had ik ook maar zo dapper moeten zijn om te voet, of in ieder geval met de fiets omhoog te gaan. Maar dan nog loop of fiets je boven de file in….
Toch voel ik me wel verbonden met hem. Míjn reis gaat alleen verder dan de top van de Mont Ventoux.
Dat begint met een afdaling naar Sault en vervolgens op de D942 langs de Gorge de la Nesque.
Ter compensatie van het gemis aan fysieke inspanning doe ik morgen een loopje van vijf kilometer. Kijken of ik na dat loopje, bij terugkomst op de camping een spirituele ervaring krijg. Ik denk dat die pas komt bij het ijskoude biertje 🙃.
Word vervolgd….